مرگ بر اسرائیل لکه ی ننگ بشریت

دوستان سلام.

خیلی بد شد که نتونستم مطالب مربوط به روز قدس رو در همون روز بنویسم ولی مهم اینه که حتما نوشته بشه. فکر نکنم کسی باشه که دلش بخواد بدونه من روز قدس چکار کردم و کجا رفتم ولی من برای اطلاع دیگران این مطالبو نمی نویسم بلکه در واقع این وبلاگ برای من یه جور دفتر خاطراته که بعضی از خاطرات مهممو توش می نویسم. شما خیلی مفتخرید که می تونید خاطرات شخصی منو بخونید چون هیچ کدوم از نزدیکان و دوستانم این امکان رو ندارند و فقط اعضای این سایت به این وبلاگ دسترسی دارند

خدارو شکر می کنم که امسال هم مثل تمام سالهای گذشته( بجز یکسال )توفیق نصیبم شد که در راهپیمایی روز جهانی قدس شرکت کنم و حداقل با حضورم در این راهپیمایی دلگرمی و مرحمی باشم برای قلب داغدارومجروح مظلومان غزه و فلسطین.

وای به حال کسانی که از کنار این روز بی تفاوت گذشتند وتصاویر دلخراش غزه ی غرق در خون وآتش هم ذره ای اونها روتشویق و ترغیب نکرد که برای حمایت از این ملت تحت رنج وظلم وقساوت به میدون بیان واین حداقل کار روهم از اونها دریغ کردند.

از شبش همش خدا خدا می کردم که صبح جمعه خواب نمونم وبه موقع خودمو به محل شروع راهپیمایی برسونم. آخه از وقتی جام جهانی و ماه رمضون شروع شد من سیستم خوابم بهم ریخت به این دلیل که تا سحر بیدار می موندم و بازیهارو نگاه می کردم اگرهم به دیدن مسابقه ای علاقه نداشتم برنامه ی دیگه ای می دیدم در هر صورت ترجیح میدادم که تا موقع سحر بیدار بمونم چون اصلا خوابم نمیبرد به همین دلیل بود که خواب شبانه افتاد به صبح وحتی ظهر. خلاصه صبح جمعه بعد از اینکه چندین بار صدای زنگ گوشیمو قطع کردم بالاخره بلند شدم و راه افتادم خودم تنهایی. تا زمانی که مادرم پای راه رفتن داشت با اون وخواهرام می رفتم اما ازیه سالی به بعد دیگه خودم تنهایی در تمام راهپیمایی های ملی وسراسری شرکت می کنم. و اگر کسی دلش بخواد بدونه که چرا در راهپیمایی شرکت می کنم دلیلشو بهش میگم. به خاطرعقیده ، باور و آرمانم این کارو انجام میدم. البته هر کسی که مثل من انقلابی و علاقمند و پایبند به نظام جمهوری اسلامی و پایبند به آرمانهای امام عظیم الشأنمون باشه دلیل این کار من براش واضح و روشنه. اینو برای کسانی که در جریان نیستند!!! عرض کردم. پس همونطور که می دونید روز قدس هم آرمان بلند امام عزیزمون هست که باید تا آزادی قدس شریف این آرمان رو زنده نگهداریم اون هم با شرکت کردن در راهپیمایی عظیم روز جهانی قدس.

خداروشکر به موقع به محل شروع مراسم رسیدم. بعد از اینکه برادران حرکت کردند حدود ساعت ده دقیقه به ده خواهران هم حرکتشونو به سمت حرم مطهر آغاز کردند. من هم از موقعی که رسیدم تند تند با گوشیم عکس می گرفتم که تو وبلاگم بزارم اما متأسفانه به دلیل ویروسی بودن سیستممون نمی تونم عکسامو بهتون نشون بدم. هر چند که دوربینهای تلویزیونی بهتر از گوشی من تصاویر راهپیمایی رو منعکس کردند اما خب من هم دلم می خواست برای خودم از این حضور پرشور عکس داشته باشم. همینطور که تو جمعیت داشتم عکس می گرفتم کسی منو به اسم صدا زد. وقتی برگشتم دوست دوران دبیرستانمو دیدم خیلی ذوق زده و خوشحال شدم. از اونجا به بعد تا یه قسمتی از مسیر رو با هم رفتیم وبا هم شعار مرگ بر اسرائیل سر دادیم خیلی حس خوبی داشتم حسابی به وجد اومده بودم آخه این دوستم تو زمان مدرسه اهل این حرفا نبود حالا از اینکه تو راهپیمایی روز قدس می دیدمش خیلی خوشحال بودم و به خودشم گفتم. اون باپسر و خواهرش اومده بود. از وسطای راه ما از هم جدا شدیم. کمی جلوتر به خواهرم برخوردم که از خونش اومده بود. تا آخر راهپیمایی یعنی حرم مطهر با هم رفتیم و برای شرکت در نماز جمعه وارد صحن جمهوری شدیم. بعد از اینکه موفق نشدیم جایی زیر سایه برای نشستن پیدا کنیم مجبور شدیم مثل بقیه زیر آفتاب بشینیم. خیلی زمین داغ بود دهنمون هم خشک شده بود. خواهرم یه پلاستیکو آب کرده بود و از اون آب روسرو لباسامون می ریختیم که خنک شیم.

. همه همین کارو می کردند من تند تند می رفتم پلاستیکو آب می کردم و رو سر خودمون و اطرافیانمون می ریختم. خیلی جالب و خنده دار بود با خواهرم کلی خندیدیم تو عمرم انقدر آب بازی نکرده بودم هر وقت دیگه ای بود از اینکه یه ذره خودم یا لباسام خیس بشه بدم می یومد اما تو اون موقعیت و اون هوا هر چه بیشتر دلم می خواست خیس بشم. خلاصه که خیلی روز جالب وفراموش نشدنیی بود.

این مطلبو هم جهت اطلاعتون می گم شاید هم بعضیا بدونن یا شنیده باشند. روز قبل از راهپیمایی تو برنامه ی درسهایی از قرآن از آقای قرائتی این مطلبو شنیدم که گفتند شرکت در راهپیمایی یک عمل صالح محسوب میشه که در قرآن هم بهش اشاره و توصیه شده. درآیه ی 120 سوره ی توبه آمده که هرحرکت دسته جمعی و گروهی که باعث خشم و عصبانیت کفار میشه یک عمل صالح به حساب میاد وبهش سفارش شده. وقتی این مطلبو شنیدم خیلی خوشحال شدم که این کار علاوه بر اینکه یک باور ویک آرمان محسوب میشه عمل به دستورخدا و قرآن هم هست.

خدارو شکر که هر سال دوبار با حضورم در راهپیمایی روز قدس و 22 بهمن باعث خشم و عصبانیت آمریکا و اسرائیل وهمه ی دشمنان اسلام و ایران میشم.

دوشنبه 6 مرداد 1393 - 7:02:23 PM